Lieve Joris 'schrijft geen fictie', zegt ze zelf. Haar Radioboek is autobiografisch, en gaat over haar vader, die na de dood van zijn vrouw niet zelfstandig kan blijven wonen en tegensputterend in een verzorgingstehuis terechtkomt. Het is een ontroerend en nu en dan tragikomisch verhaal over de eenzaamheid van de ouderdom en de gevoelens van onmacht van de kinderen.