Er was eens een zeer jonge man, van 14 of 15 jaar oud -wie zal het zeggen? -, een beetje te lang, met lang haar tot zijn schouders, die zich verveelt op zijn kamer. Op die slaapkamer die hij deelt met zijn broer is, om precies te zijn, niets te doen. De kamer kijkt uit op de boomgaard met appelbomen. Hij besluit de velden die hij vanuit zijn venster ziet op te fleuren.