35. Winny Bos over wat zij leerde van de dood

Published: Aug. 6, 2021, 4 a.m.

In gesprek met mezelf over hoe het al op mijn 7e begon met het lezen van overlijdensadvertenties. Ik snapte niet waarom die zo op elkaar leken en ging op zoek naar de mens in de woorden. Mijn opa en een oom verloor ik in mijn tienertijd. Dat bracht vele vragen, alleen de antwoorden bleven uit. En dat in een tijd waarin ik op zoek was naar wie en wat ben ik. 

Ik leefde mijn leven en kwam op mijn 33e in de uitvaartwereld terecht. Na een korte interne opleiding ging ik functioneel mijn werk doen. Twee jaar onderweg in mijn werk overleed mijn vader tijdens een inspiratieweek, die de aanvang was van mijn bewustzijnsonderzoek. Ik kwam een paar maanden thuis te zitten. Eenmaal weer als uitvaartverzorger op pad ging ik met een andere aanwezigheid in gesprek met nabestaanden.

Voor mijn bewustzijnsonderzoek volgde ik meerdere programma´s bij het Pulsar Instituut. Ik zei de uitvaartwereld gedag, kwam er toch weer in terecht en zei het daarna definitief gedag, dacht ik toen. De dood bleef me in allerlei hoedanigheden achtervolgen en mijn bezoek aan Findhorn spande hierin 5 weken lang de kroon. In 2020 vond het zijn vorm en sindsdien ben ik op reis met mijn missie om het levenseinde doodnormaal maken. 

Winny is levenseinde doula, podcast host en changemaker
Meer over mijn werk https://doulawijzer.nl/ 

Support the show


Dank je wel voor het luisteren. Als je deze podcast waardevol of interessant vindt, help je me door een review achter te laten. Dat is mogelijk op Apple Podcast en YouTube in woord en op Spotify met een ster.

Ben je enthousiast over een aflevering, dan waardeer ik het delen op je socials. Super als je me tagt. Op Instagram ben ik @winny.bos en je vindt me ook op LinkedIn.

Alvast dank voor je hulp om deze podcast verder te brengen.